Heel vaak zeggen we dan Back to normal. Dat is in deze tijd best wel een dingetje. Want wat is normaal of wat gaat het nieuwe normaal zijn? Eerlijk gezegd, ik heb geen idee. Na 4 weken thuis met z’n vijven is dat eigenlijk ook alweer ‘normaal’ in deze nieuwe situatie. Soms wennen situaties snel, gewoon omdat het moet en de reden waarom we dit met z’n allen moeten doen helder is. Neemt niet weg dat deze nieuwe situatie druk is. Ik meerdere keren per week in een spagaat zit, als het gaat om de verdeling werk en kinderen. Je wilt voor alle twee je beste beentje voor zetten maar ik merk dat ik niet altijd de juiste keuzes maak.
Aan staan
Ik verlang te veel van mezelf. Arnout zegt dat ik dan te veel ‘aan’ heb gestaan. Dan ga ik maar door, totdat ik uiteindelijk in huilen uitbarst. Dat gebeurde afgelopen dinsdag. Ik was even intens verdrietig. Verdrietig om mezelf, misschien ook een beetje boos op mezelf. Dat ik het zover had laten komen. Na 3,5 week thuis zou ik toch kunnen weten dat werken en de kinderen helpen bij hun thuiswerk niet samengaat. Wel als ze 12 jaar zijn en alles zelf regelen. Maar de twee van 7 en 9 hebben toch echt hulp nodig. Dus meteen maar even wat ‘wijze’ besluiten genomen om die spagaat proberen te voorkomen.
Heb ik nadien ook minder spierpijn 🙂
Normaal
Maar goed we hadden het over het normale. Veel zaken voelen dus ook alweer normaal. Afstand bewaren, de thuislessen voor de kinderen, continu met z’n vijven thuis zijn, zwaaien naar oma op het balkon en ga zo maar door. Er zijn ook een aantal zaken die door de situatie zijn ontstaan en waar ik nu juist heel erg van geniet:
– in alle rust opstaan, wel op tijd want we starten op tijd met school en werk, maar het niet hoeven haasten en jagen in de ochtenden. Dat is ontzettend fijn!
– samen ontbijten;
– veel meer tijd voor en met elkaar;
– de kinderen veel bewuster meemaken;
– de grapjes die we onderling maken;
– niet hoeven rijden naar alle trainingen en wedstrijden van de voetbal en hockey. Ik vind het echt heel leuk en goed voor de kids dat ze op sport zitten maar het is toch altijd haasten met avondeten en het heen- en weer rijden. Dat mis ik dus niet.
– elke dag bellen met mijn moeder;
– en de tijd nemen om heerlijk te gaan wandelen, even mijn hoofd ‘leeglopen’.
En waar ik ook wel een beetje trots op ben zijn de Plukjes Geluk kaartjes. Ontstaan door de situatie waar we in zitten maar wat we, de kinderen en ik, met veel plezier en liefde doen. Het is ontspanning. Kaartjes kleuren, leuke gesprekjes voeren met elkaar, en lol hebben als we filmpjes proberen op te nemen.
Abnormaal
En terwijl ik dit allemaal schrijf weet ik ook dat de hele situatie waar we inzitten natuurlijk abnormaal is. Raak ik geëmotioneerd door berichtjes van zorgverleners die ik tegenkom op de sociale media. Die dagen en zelfs weken achter elkaar keihard vechten voor de levens van zoveel mensen. Ik denk dat die situatie, in de ziekenhuizen, voor vele een ver van hun bed show is. Want kijk naar buiten, de zon schijnt, er zijn veel fietsers, rijden meer dan genoeg auto’s en kinderen spelen buiten. De sfeer buiten heeft meer weg van een zomervakantie. Er heerst rust, maar dan meer een onrustige rust. Want we weten allemaal wat de regels zijn, maar soms glipt dit even uit onze gedachten weg. Ook bij mij hoor, als we hier in de cocon van ons huis veilig en gezond bij elkaar zijn.
Om er toch weer even aan te worden herinnerd heb ik op mijn sociale mediakanalen voor de Paasdagen een bericht gedeeld. Weer even bewust zijn van de situatie waar we inzitten.
Of je nu Pasen viert of niet…er staat een prachtig lang, zonnig weekend voor de deur. Geniet met je dierbaren om je heen, bel of Skype nog even met je dierbaren op afstand. Laad jezelf weer op zodat je dinsdag weer vol goede moed achter je thuisbureau kunt beginnen. Denk dan ook nog even aan al die zorgverleners die ook het paasweekend keihard doorwerken, en aan alle hulpverleners die ervoor zorgen dat wij deze crisis doorkomen. Laten we daarom allemaal ons steentje bijdrage en thuisblijven om dit mooie weekend te vieren!
Kan ik op je rekenen?
#samensterk #stayathome #verbindt
#samensterk
Dus ja, back to……? Niemand weet wat daarop precies het antwoord is. Want wat wordt het nieuwe normaal?
Ik denk dat het goed is om vooral in het hier en nu te leven. Ons aan de afspraken te houden en er voor elkaar te zijn. Want alleen met elkaar kunnen we toewerken naar het nieuwe normaal! Want een ding is zeker, het zal niet meer worden zoals het altijd was, en misschien is dat in sommige gevallen ook juist wel goed.
Geniet van elkaar want weet je, als je heel dicht om je heen kijkt is er zoveel moois te ontdekken en te beleven!
Veel liefs Barbara
